فرهود جلالی کندلوسی شاعر ، نوازنده و خواننده موسیقی بومی بعد از ظهر روز چهار شنبه 16 تیر ماه 1400 در سفر به زادگاهش به علت ایست قلبی درگذشت . پیکر وی روز پنج شنبه شنبه 17 تیر ماه 1400 در زادگاهش به خاک سپرده شد .
فرهود جلالی کندلوسی، فعال فرهنگی و مدیر موسسه فرهنگی هنری پارپیرار که نزدیک به سه دهه تلاشهای اثرگذاری برای احیاء فرهنگ بومی مازندران انجام داد و نقش پررنگی در برجستهسازی آیینهای مازندران طی دو دهه اخیر داشت، بعدازظهر پنجشنبه ۱۷ تیر در سن ۵۶ سالگی درگذشت.
زندهیاد جلالی کندلوسی، همکار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نوازنده و خواننده موسیقی مازندران، بعدازظهر چهارشنبه در سفر به زادگاهش (روستای کندلوس) بر اثر ایست قلبی درگذشت. پیکر او پنج شنبه در زادگاهش به خاک سپرده شد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی برای خانواده این مرحوم طلب ارامش کرد .
متن پیام تسلیت سیدعباس:
«خبر درگذشت ناگهانی هنرمند نامآشنا مرحوم فرهود جلالی موجب تأسف و تاثر شد. خدمات گسترده ودغدغهمندی عمیق زنده یادجلالی در عرصه فرهنگ و هنر بومی و آیینی مازندران از یاد علاقهمندان به فرهنگ و هنر نخواهد رفت.
ضمن عرض تسلیت فقدان این مدیر فرهنگی کار آزموده به خانواده و اصحاب فرهنگ و هنر، از خداوند منان برای روح آن عزیز از دست رفته آمرزش و آرامش ابدی و برای بازماندگان محترم صبر و بردباری خواهانم.»
جلالی کندلوسی،شاعر، نوازنده لَلِهوا و خواننده موسیقی بومی مازندران بود و در دهه ۷۰ و ۸۰ با انتشار آلبومهای پارپیرار ۱، ۲، ۳ و ۴ که شامل شعرخوانیهای محلی او بود، نظر علاقهمندان به فرهنگ و هنر مازندرانی را به خود جلب کرد. او علاوه بر چهارگانه پارپیرار که به ترتیب پارپیرار ۱ (۱۳۷۸)، ناریناریکا (۱۳۸۰)، شیوَنگ( ۱۳۸۲) و اسری نام داشتند، در سال ۱۳۸۳، آلبوم «از کپاچینهای البرز» را نیز منتشر کرده بود.
جلالی کندلوسی که سال ۱۳۶۶ برای تحصیل در رشته علوم اجتماعی وارد دانشگاه تهران شد، از نخستین افرادی بود که پایاننامه دانشگاهیاش به مطالعات فرهنگ بومی مازندران اختصاص یافت. او سال ۱۳۷۱ پایاننامهاش را با موضوع فرهنگ و آداب و رسوم دهکده کندلوس ارائه کرد.
علاقه او به فرهنگ بومی مازندران سبب شد تا سال ۱۳۷۶ همراه با برخی هنرمندان غرب استان، انجمن فرهنگی کجور را تشکیل دهد و اقدام به برگزاری برنامههایی مانند جشنواره، شعب شعر و نمایشگاه با موضوع فرهنگ و موسیقی مازندران کند.
شهرت این فعال فرهنگی علاوه بر انتشار آلبومهای او، به دلیل احیاء و برپایی جشنهای سنتی و آیینهای بومی مازندران در تهران و همچنین پیگیریهای گسترده او برای برپایی مستمر همایش مازندرانیهای مقیم تهران و تجمیع ظرفیت مازندرانیهای ساکن پایتخت برای توسعه فرهنگی و اجتماعی استان بود.
او سال ۱۳۸۲ با هدف گسترش فعالیتهای فرهنگی در تهران و همچنین تولید آثار مرتبط با فرهنگ و هنر مازندران موسسه فرهنگی هنری پارپیرار را تاسیس کرد که خروجی آن برپایی دهها رویداد بزرگ فرهنگی و تولید و انتشار آثار فرهنگی مختلف بود.