چاپ کتاب

گلی ترقی در محله شمیرانات متولد شد، پدر او لطف الله ترقی نام داشت وی اهل قلم و مدیر مجله ترقی بود اما بیشتر داستان های وی به صورت پاورقی بود و هیچگاه رمانی از او به چاپ نرسید.

ترقی پس از بازگشت به ایران مشغول به تدریس در دانشکده هنرهای زیبا شد و به تحصیل در رشته شناخت اساطیر و نمادهای آغازین پرداخت. در همان سال ها با هژبر داریوش که در آن زمان منتقد و سینماگر معروف و شناخته شده ای بود ازدواج کرد. آن دو صاحب دو فرزند شدند و پس از چند سال زندگی مشترک از یکدیگر جدا شدند. ترقی با فرزندان خود به فرانسه رفت و هم اکنون نیز در آن کشور زندگی می کند.

ترقی از نوجوانی به داستان نویسی علاقه داشت و اولین داستان خود را به نام میعاد در یک مجله دانشگاهی منتشر کرد. او اولین مجموعه داستانی خود یعنی من هم چه گوارا هستم را در سال 1348 زمانی که سی سال داشت منتشر کرد. تمام آثار او بجز خواب زمستانی داستان های کوتاه هستند. او همچنین فیلمنامه فیلم بیتا که ساخته شوهر سابقش بود را نیز نوشت. از داستان درخت گلابی او نیز فیلمی به همین نام و به کارگردانی داریوش مهرجویی ساخته شد.

سبک آثار او به گونه ای است که اگر یک داستان  از او خوانده باشید در داستان های بعدی دیگر نیازی نیست نام نویسنده را ببینید تا او را بشناسید. از آثار شاخص او می توان به اتوبوس شمیران، خانه ای در آسمان و بزرگ بانوی روح من اشاره کرد.