تعارض شخصیتی: ایجاد تضاد و تعارض در شخصیت‌ها می‌تواند تنشی جذاب به داستان اضافه کند. بررسی دلیل تعارض و نحوه تاثیر آن بر روند داستان می‌تواند جالب باشد.

تداخل در هدف‌ها: شخصیت‌ها ممکن است هدف‌های متفاوتی داشته باشند که با یکدیگر تداخل دارند. این تداخل می‌تواند منجر به برخورد و درگیری شخصیت‌ها شود.

راز و اطلاعات پنهان: اطلاعاتی که از شخصیت‌ها پنهان می‌ماند یا رازهایی که به تدریج فاش می‌شوند، می‌توانند تنش در داستان ایجاد کنند.

شوک و واکنش غیرمنتظره: وقایع غیرمنتظره و شوک‌آوری که به وجود می‌آیند، می‌توانند تنش و هیجان را افزایش دهند. مهم است که این واکنش‌ها معقول و منطقی باشند.

تعقیب و گریز: مواجهه شخصیت‌ها با خطرها و تهدیدها، و سپس تصمیم‌گیری برای تعقیب یا گریز از آنها، می‌تواند تنش و هیجان داستان را افزایش دهد.

زمان‌بندی مناسب: زمان‌بندی در طراحی تنش‌ها نیز حائز اهمیت است. ایجاد تنش در لحظات مناسب و اجازه به خواننده برای احساس و تفکر درباره مسائل استراتژیک داستان.

مواجهه با اختلافات اخلاقی: قرار دادن شخصیت‌ها در مواجهه با تصمیمات اخلاقی دشوار می‌تواند تنش و دلیل تفکر بیشتر در خواننده ایجاد کند.