چاپ کتاب

کودکی و جوانی محمدرضا شفیعی کدکنی

محمدرضا شفیعی کدکنی در نوزدهم مهر ماه 1318 در روستای کدکن مابین نیشابور و تربت حیدریه به دنیا آمد. شفیعی کدکنی دوران ابتدایی و دبیرستان خود را نزد پدر خود و محمدتقی ادیب نیشابوری گذراند و هیچ وقت به مدرسه نرفت. اما وقتی تنها 8 سال سن داشت و بسیار کم سن و سال تر از هم کلاسی های خود بود به حوزه علمیه رفت. البته او در امتحانات سال آخر دبیرستان شرکت کرد و توانست دیپلم خود را بگیرد. او همچنین فقه، کلام و اصول را نزد شیخ هاشم قزوینی فرا گرفت و پس از فوت او مراحل درس خارج فقه را نزد سید محمد هادی میلانی خواند.

شفیعی کدکنی به پیشنهاد علی اکبر فیاض در دانشگاه فردوسی مشهد ثبت نام کرد و در همان سال نفر اول کنکور شد و به دانشکده ادبیات رفت و مدرک کارشناسی خود را از همین دانشگاه اخذ کرد. او برای ادامه تحصیل از مشهد به تهران رفت و مدرک دکتری زبان و ادبیات فارسی خود را از دانشگاه تهران گرفت. او از سال 1348 با سفارش دکتر پرویز ناطق خانلری و با تایید بدیع الزمان فروزانفر استاد دانشگاه تهران شد. کلاس های درس او همچنان یکی از شلوغ ترین کلاس های دانشکده هستند.

ورود شفیعی کدکنی به دنیای ادبیات

محمدرضا شفیعی کدکنی یکی از اساتید ممتاز و از بهترین محقق ها و مصحح های تاریخ ادبیات ایران است که از نطریات او به عنوان مرجع استفاده می شود. او همچنین شاعری چیره دست است که قالب های مختلفی را امتحان کرده است و در حوزه نقد نیز از برجسته ترین منتقدان به شمار می رود.

محمدرضا شفیعی کدکنی از سنین بسیار پایین به شعر و ادبیات علاقه داشت. او در 19 سالگی چند غزل از حافظ را مخمس کرد و برای یکی از روزنامه های محلی فرستاد. او اغلب اشعار خود را با نام مستعار م. سرشک منتشر کرده است. بیشتر گرایش شفیعی کدکنی به سمت غزل بود و چند دفتر غزل نیز از او به جای مانده است. البته او قصیده و شعر و شعر نو را نیز تجربه کرد و دفتر شعر در کوچه باغ های نیشابور را در سال 1350 منتشر کرد. این دفتر شهرت زیادی برای او به ارمغان آورد.

آثار محمدرضا شفیعی کدکنی

از دیگر آثار قابل توجه محمدرضا شفیعی کدکنی می توان به برگزیده های غزلیات شمس اشاره کرد. گزیده غزلیات شمس در سال 1352 و غزلیات شمس تبریزی را در سال 1387 منتشر کرد. به گفته او، نسخه دوم تکمیلی بر نسخه اول است. او بیش از سی و پنج سال از عمر خود را صرف تصحیح نسخه دوم کرده است.

محمدرضا شفیعی کدکنی به مدت 9 ماه از شهریور ماه 1388 تهران را به مقصد آمریکا ترک کرد و برای استفاده از یک فرصت مطالعاتی به موسسه مطالعات پیشرفته پرینستون رفت و پس از بازگشت دوباره بر سر کرسی تدریس خود در دانشگاه تهران حاضر شد.

در مهر ماه سال 1398 در هفتمین دوره از جشنواره بین المللی هنر برای صلح، نشان عالی هنر برای صلح به دلیل بیش از نیم قرن تلاش در اعتلای فرهنگ و ادب پارسی به محمدرضا شفیعی کدکنی اهدا شد. این ادیب ایرانی اکنون 81 سال سن دارد و در تهران ساکن است.