چاپ کتاب

تحصیلات شاهرخ مسکوب

شاهرخ مسکوب در تاریخ 20 دی ماه سال 1302 در بابل متولد شد. در کودکی به تهران آمد و دوران ابتدایی خود را در مدرسه علمیه پشت مسجد سپهسالار سپری کرد. او از کلاس پنجم مطالعه رمان و آثار ادبی را آغاز کرد و برای ادامه تحصیل به اصفهان رفت. اما مجددا در سال 1324 از اصفهان به تهران آمد و در رشته حقوق دانشگاه تهران به تحصیل مشغول شد.

مسکوب در همان سال های ابتدایی دانشگاه به روزنامه قیام ایران رفت و در آنجا به تفسیر اخبار خارجی پرداخت. این تجربه اولین تجربه نویسندگی مسکوب بود. او علاوه بر کار در روزنامه زبان فرانسه نیز آموخت. اصلی ترین انگیزه او از آموختن این زبان گرایش او به جریانات چپ و علاقه به مطالعه نشریات خبری فرانسوی زبان بود.

فعالیت های سیاسی شاهرخ مسکوب

شاهرخ مسکوب به دلیل فعالیت های سیاسی خود در سال 1330در خوزستان بازداشت و روانه زندان شد. او به مدت یک ماه در زندان بود و سپس آزاد شد. اما پس از کودتای 28 مرداد 1332 در تاریخ اسفند ماه 1333دوباره به زندان افتاد و حدود سه سال در زندان ماند و در اردیبهشت 1336 آزاد شد. او در این مدت شکنجه های زیادی را تحمل کرده بود و به گفته خودش تنها چیزهایی که او را زنده نگه داشتند، یاد مادرش و دوستش مرتضی کیوان بود. کیوان که شاعر، منتقد ادبی، روزنامه نگار و فعال سیاسی حزب توده بود، در مهر ماه همان سال تیر باران شد.

شاهرخ مسکوب از سال 1336 به مطالعه و تحقیق در حوزه فرهنگ، ادبیات و ترجمه روی آورد و آثار ارزشمندی را در این زمینه از خود به جای گذاشت. پس از انقلاب 1357 شرایط برای مسکوب سخت تر شد. او دیگر نمی توانست عقاید و افکار خود را نوشته و منتشر کند. از این رو با دلی شکسته به پاریس مهاجرت کرد و در مدرسه مطالعات اسلامی پاریس مشغول به کار شد. پس از تعطیلی این مدرسه نیز مسکوب مجبور به کار در عکاسی خواهرزاده اش شد.

آثار شاهرخ مسکوب

شاهرخ مسکوب عاشق زبان و ادبیات فارسی بود و دانش زیادی در این زمینه داشت. او یکی از شاهنامه پژوهان بزرگ ایرانی است که کتاب ها مقدمه ای بر رستم و اسفندیار، سوگ سیاوش و ارمغان مور را در نقد شاهنامه نوشته است. تمامی منقدان معتقدند که در تمام این آثار رد پای مرگ دیده می شود و مرگ چیزی است که مسکوب از ابتدای زندگی با او درگیر بود.

شاهرخ مسکوب در تاریخ بیست و سوم 1384 به علت سرطان خون در پاریس از دنیا رفت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. از جمله آثار او می توان به مسافرنامه، تن پهلوان و روان خردمند، روزها در راه، سوگ مادر و کارنامه ناتمام اشاره کرد. او ترجمه کتاب های خوشه های خشم، آنتیگون، ادیپ شهریار و ... را نیز از خود به جای گذاشته و تعدادی از آثار او نیز پس از مرگش منتشر شدند.