خلاصه کتاب تنهایی پر هیاهو

کتاب تنهایی پر هیاهو که در زمان سلطه کمونیست روایت می شود، داستان زندگی روزمره فردی به نام آقای هانتا است. هانتا سی و پنج سال است که یک کارگر پرس است و در زیرزمینی نمناک و در بین انبوهی از کاغذ باطله روزگار خود را می گذراند. او وظیفه دارد کتاب هایی که اجازه چاپ ندارند را به خمیر تبدیل کند.

هانتا تمام هفته را با کار کردن سپری می کند. او شخصیتی متفاوت با کارگران معمولی دارد. زیرا کتاب های ارزشمندی که از طرف اداره سانسور برای خمیر کردن به دست او می رسند را با خود به خانه می برد و زندگی خود را با آن ها پر می کند. او با خواندن این کتاب ها نگاه دیگری به دنیا پیدا کرده است. او پس از سی و پنج سال کار در این زمینه و با ورود تکنولوژی، مجبور به تغییر شغل خود می شود. او عاشق این روزمرگی بوده است و اکنون با پایان آن نمی داند باید چه کاری انجام دهد. در این کتاب روزمرگی و بی تکلیفی به زیباترین شکل ممکن روایت شده است.

هانتا کتاب ها و سایر محفوضات کاغذی را به درون دستگاه پرس می ریزد که این استعاره ای از عقده های جامعه جنگ زده در آن زمان می باشد.

نقد کتاب تنهایی پر هیاهو

زاویه دید اول شخص که نویسنده در کتاب تنهایی پر هیاهو استفاده کرده است به قابل لمس بودن اتفاقات کتاب کمک زیادی کرده است. کتاب به گونه ای روایت شده است که گویا شخصیت اصلی آن در حال صحبت کردن با خواننده است. خواننده در طول خواندن کتاب کاملا خود را در کنار هانتا و انبوهی از کتاب ها و کاغذهای باطله حس می کند.

هرابال روزمرگی هانتا را به بهترین شکل توصیف کرده است و در برخی از قسمت های کتاب از طنز سیاهی استفاده شده است که بازی زندگی را به نمایش می گذارد.

یکی از نکات قابل توجه در کتاب تنهایی پر هیاهو استفاده از عبارت سی و پنج سال است که... می باشد. این عبارت به اندازه ای در طول داستان تکرار می شود که حس سی و پنج سال خستگی به خواننده القا می شود. کتاب از دید شخصیت درونگرای هانتا و به گونه ای روایت می شود که گویی هانتا با خواننده صحبت می کند.

هرابال، نویسنده این اثر، علی رغم داشتن مدرک دکتری در رشته حقوق، در ابتدا برای انتخاب شغل از مدرک تحصیلی خود استفاده نمی کرد و در مشاغلی ساده همچون کارگری، دستفروشی، دوره گردی، بسته بندی کاغذ باطله و این قبیل شغل ها مشغول به کار می شد. به دلیل همین تجربه های متنوع او در مشاغل مختلف، آثار هرابال حس باورپذیری را به انسان القا می کنند.

تنهایی پر هیاهو با ترجمه روان پرویز دوائی کتابی کوتاه و بسیار جذاب است که در 105 صفحه به چاپ رسیده است و خواندن آن به همه پیشنهاد می شود.