چاپ کتاب

ساعدی زمانی که در دبیرستان تحصیل می کرد اولین داستان های خود را در هفته نامه دانش آموز چاپ کرد. در همان دوران به حزب دموکرات پیوست و در 18 سالگی به اتهام همکاری با این فرقه برای مدتی زندانی شد.

او در سال 1333 دیپلم خود را گرفت و در بیست سالگی وارد دانشگاه تبریز شد و به تحصیل در پزشکی پرداخت. در دوران دانشجویی نیز به فعالیت های سیاسی خود ادامه داد و در همان سال ها با صمد بهرنگی آشنا شد و نمایشنامه سایه های شب، کلاته گل و داستان های شکایت، غیوران شب و شب نشینی را منتشر کرد.

ساعدی پس از اخذ مدرک پزشکی خود به سربازی رفت و به عنوان پزشک در پادگان سلطنت آباد مشغول به خدمت شد. در همان دوران با جمع های ادبی تهران آشنا شد و داستان های خود را در مجله سخن به چاپ رساند. سپس ادامه تحصیل داد و مدرک روانپزشکی گرفت. مطبی در تهران داشت که اغلب بیماران را رایگان ویزیت می کرد اما پس از مدتی پزشکی را رها کرد و فقط به نویسندگی پرداخت.

او در سال 1332 چوب به دست های ورزیل و پنج نمایشنامه منتشر کرد که این آثار او را در زمره نویسندگان مطرح ایرانی در آن زمان قرار دادند. او سپس وارد دنیای تئاتر شد و به نمایشنامه نویسی پرداخت و همراه با نویسندگان دیگر سهم بزرگی در دگرگونی تئاتر ایران در دهه های 40 و 50 شمسی داشت.

او با توجه به فعالیت های سیاسی که داشت در سال 1360 ایران را ترک کرد و به پاریس رفت و در همان جا ازدواج کرد. این ازدواج دیری نپایید و ساعدی در سال 1364 به علت خونریزی داخلی از دنیا رفت و در گورستان پرلاشز در کنار صادق هدایت دفن شد.

از آثار او می توان به آی با کلاه، آی بی کلاه، گاو، عزاداران بیل و گور و گهواره اشاره کرد.